![IMG-20150430-WA0024[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/651/118_800x600.jpg?r=0)
![IMG-20150418-WA0006[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/651/119_800x600.jpg?r=0)
![IMG_20150418_031625[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/651/120_800x600.jpg?r=0)
![IMG_20150501_212452[1]](https://cdn.easyapps.nl/pictures/000/000/000/121/651/121_800x600.jpg?r=0)
Times flies when you're having fun...
Blijf op de hoogte en volg Liza
04 Mei 2015 | Guadeloupe, Philipsbourg
Het is inmiddels alweer een maand geleden dat ik een stukje geschreven heb. Dit komt gewoonweg omdat de tijd voorbij vliegt en ik veel leuke dingen doe.
Ik weet nog goed hoe ik half ge-jatlagged mijn aller eerste keer 2 maand geleden het strand bij Philipsburg opliep en een duik maakte in het kristalheldere water. Beter. Dan. Dit. Wordt. Het. Gewoon. Echt. Niet. bleef zich herhalen in mijn hoofd. En hoewel de ansichtkaart-waardige omgeving inderdaad moeilijk te overtreffen was, werd het Sint Maarten avontuur wonderbaarlijk genoeg juist alleen maar beter. Want hoewel de parelwitte stranden, tropische dieren, riant geschonken cocktails en gemoedelijke mensen in de loop van tijd beginnen te wennen, veranderen de eerst nog onbekende huisgenoten in de loop van je stage tot vrienden voor het leven.
De weekenden en avonden zijn hier een groot feest.
Naar Pic Paradis hiken, lange banen trekken in zee, uitrusten in een jacuzzi of zwembad, shoppen in Marigot (Franse deel Sint Maarten), vliegtuigen spotten, poolparty’s meemaken, naar pinel island, natuurlijk veel uit eten en stappen.
Afgelopen week heb ik bezoek gehad van Mark en Glenn. Zij kwamen op het goede moment, aangezien hier het caribisch carnaval is. Nadat zij zondagmiddag waren aangekomen, hebben we meteen een terrasje gepakt en langs de boulevard van Philipsburg gelopen. Na 3 uurtjes slaap zijn we maandagochtend om 4 uur met een groep van 17 man naar Philipsburg gegaan om de jouvert-morning jump up mee te lopen. Dit is een grote carnaval parade van 6 km waarin wordt gegooid met verf, grote wagens meerijden met keiharde muziek en iedereen los gaat. Het hele eiland staat op kop en niemand schaamt zich ergens voor. Midden in de nacht beginnen met lopen en vervolgens rond 11 uur 's ochtends klaar zijn met de caribische zon in je gezicht. Prachtig toch?
De rest van de week heb ik hun vooral laten zien hoe mooi dit eiland is en hoe het uitgaansleven er aan toe gaat hier. Helaas was 1 week erg kort en zijn de boys alweer onderweg naar het koude Nederland nu..
Maar: morgenvroeg komen mijn ouders aan vanuit New York, waar ik natuurlijk ook heel veel zin in heb! In plaats van kijken naar foto's, kunnen zij zelf ervaren hoe het hier is en in wat voor een studentenhuis ik woon.
Tuurlijk moet ik soms best hard werken voor mijn stage. Het gaat natuurlijk niet vanzelf, al heb ik de gemakzucht van alle mensen hier zelf ook al overgenomen...
2 weken geleden heb ik mijn tussenbeoordeling gehad en deze was voldoende. De afgelopen tijd heb ik een opnamegesprek en een ontslaggesprek gevoerd met een patiënt en ouders. Dit blijft lastig, omdat niet alle patiënten/ouders goed Engels kunnen en ik veel verschillende culturen tegen kom in het ziekenhuis. Er word soms Nederlands gesproken, maar ook Spaans, Engels, Amerikaans, Frans en Papiaments. En laat ik nou zelf ook niet zo goed in Engels zijn...
Een tijd geleden heb ik een jongetje van 4 verzorgd die al hersendood was. Ik moest oraal medicijnen toedienen maar aangezien dit jongetje niks meer zelf kon, kon hij dus ook niet slikken. Een collega hield gewoon zijn hoofd helemaal naar achteren in de hoop dat de medicijnen toch naar binnen gleden..
De temperatuur van dit jongetje was dan ook heel laag, 31 graden.
Verder maak ik nog veel meer dingen mee, zoals; veel te vroeg geboren baby's, een besnijdenis, een jongetje die 6 vingers aan 1 hand had en er dus 1 operatief weg moest laten halen.
Ik breng vaak kinderen naar de OK toe en haal ze ook weer op. Dus ik doe dan de pre- en postoperatieve zorg.
Nog maar 7 weken en dan zit dit avontuur er al weer op.. Voor nu ga ik nog even genieten van mijn paar vrije dagen en tot de volgende update!
Bye Bye
Ik weet nog goed hoe ik half ge-jatlagged mijn aller eerste keer 2 maand geleden het strand bij Philipsburg opliep en een duik maakte in het kristalheldere water. Beter. Dan. Dit. Wordt. Het. Gewoon. Echt. Niet. bleef zich herhalen in mijn hoofd. En hoewel de ansichtkaart-waardige omgeving inderdaad moeilijk te overtreffen was, werd het Sint Maarten avontuur wonderbaarlijk genoeg juist alleen maar beter. Want hoewel de parelwitte stranden, tropische dieren, riant geschonken cocktails en gemoedelijke mensen in de loop van tijd beginnen te wennen, veranderen de eerst nog onbekende huisgenoten in de loop van je stage tot vrienden voor het leven.
De weekenden en avonden zijn hier een groot feest.
Naar Pic Paradis hiken, lange banen trekken in zee, uitrusten in een jacuzzi of zwembad, shoppen in Marigot (Franse deel Sint Maarten), vliegtuigen spotten, poolparty’s meemaken, naar pinel island, natuurlijk veel uit eten en stappen.
Afgelopen week heb ik bezoek gehad van Mark en Glenn. Zij kwamen op het goede moment, aangezien hier het caribisch carnaval is. Nadat zij zondagmiddag waren aangekomen, hebben we meteen een terrasje gepakt en langs de boulevard van Philipsburg gelopen. Na 3 uurtjes slaap zijn we maandagochtend om 4 uur met een groep van 17 man naar Philipsburg gegaan om de jouvert-morning jump up mee te lopen. Dit is een grote carnaval parade van 6 km waarin wordt gegooid met verf, grote wagens meerijden met keiharde muziek en iedereen los gaat. Het hele eiland staat op kop en niemand schaamt zich ergens voor. Midden in de nacht beginnen met lopen en vervolgens rond 11 uur 's ochtends klaar zijn met de caribische zon in je gezicht. Prachtig toch?
De rest van de week heb ik hun vooral laten zien hoe mooi dit eiland is en hoe het uitgaansleven er aan toe gaat hier. Helaas was 1 week erg kort en zijn de boys alweer onderweg naar het koude Nederland nu..
Maar: morgenvroeg komen mijn ouders aan vanuit New York, waar ik natuurlijk ook heel veel zin in heb! In plaats van kijken naar foto's, kunnen zij zelf ervaren hoe het hier is en in wat voor een studentenhuis ik woon.
Tuurlijk moet ik soms best hard werken voor mijn stage. Het gaat natuurlijk niet vanzelf, al heb ik de gemakzucht van alle mensen hier zelf ook al overgenomen...
2 weken geleden heb ik mijn tussenbeoordeling gehad en deze was voldoende. De afgelopen tijd heb ik een opnamegesprek en een ontslaggesprek gevoerd met een patiënt en ouders. Dit blijft lastig, omdat niet alle patiënten/ouders goed Engels kunnen en ik veel verschillende culturen tegen kom in het ziekenhuis. Er word soms Nederlands gesproken, maar ook Spaans, Engels, Amerikaans, Frans en Papiaments. En laat ik nou zelf ook niet zo goed in Engels zijn...
Een tijd geleden heb ik een jongetje van 4 verzorgd die al hersendood was. Ik moest oraal medicijnen toedienen maar aangezien dit jongetje niks meer zelf kon, kon hij dus ook niet slikken. Een collega hield gewoon zijn hoofd helemaal naar achteren in de hoop dat de medicijnen toch naar binnen gleden..
De temperatuur van dit jongetje was dan ook heel laag, 31 graden.
Verder maak ik nog veel meer dingen mee, zoals; veel te vroeg geboren baby's, een besnijdenis, een jongetje die 6 vingers aan 1 hand had en er dus 1 operatief weg moest laten halen.
Ik breng vaak kinderen naar de OK toe en haal ze ook weer op. Dus ik doe dan de pre- en postoperatieve zorg.
Nog maar 7 weken en dan zit dit avontuur er al weer op.. Voor nu ga ik nog even genieten van mijn paar vrije dagen en tot de volgende update!
Bye Bye
-
04 Mei 2015 - 22:46
Janny Konings:
Hallo Liza,
Wat een avontuur, prachtig wat je allemaal schrijft en ook de foto's laten zien hoe mooi het daar is.
Heel veel succes nog en veel plezier met je pa en ma, doe ze de goetjes en geniet lekker met elkaar.
Groetjes Janny konings -
05 Mei 2015 - 15:35
Mieke Hermsen:
Hoi Liza,
Ik heb al je verslagen in een keer gelezen. Wat een geweldige ervaring moet dit voor jou zijn!
Ben best een beetje jaloers hoor! -
06 Mei 2015 - 10:15
Angela Krabbenborg:
He Liza, wat een prachtig verhaal weer. Ik kan mij er een beetje in vinden, ik ben op Bonaire en Aruba geweest.
De stranden en de mensen noem maar op,feestjes de lekkere coctails.......
Ga genieten met je ouders en de rest van de 7 weken.
Groetjes Angela.
-
06 Mei 2015 - 10:42
Angelina:
Hee Liza,
Elk verhaal wordt steeds mooier om te lezen en een beetje jou gevoel en belevenissen mee te krijgen.
Geniet met je ouders en de 7 weken want die zijn zo weer om.
Tot de volgende update!
Liefs angelien. -
06 Mei 2015 - 15:53
Aafje:
Hoi Liza,
wat leuk om dit allemaal te lezen. Geniet ervan, time flies when you're having fun :) -
17 Mei 2015 - 21:23
Agnes Huurdeman:
Hallo Liza Hoe gaat het met jou. Nou ik ben er even voor gaan zitten,om je verhalen te lezen en fotos te bekijken. Nou geweldig wat je allemaal meemaakt ,en ik geloof dat je het wel erg gezellig hebt en goed naar je zin . Nou geniet er nog maar van. En oja je krijgt nog de Groetjes van Mv Besselink ze vraagt mij vaak hoe het met je gaat. leuk toch !! Groetjes van mij. Doei !!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
